Als het om "thee met melk" gaat, lopen de meningen vaak sterk uiteen: veel overtuigde theedrinkers zweren bij pure thee, dus zonder toevoeging van melk of room. Anderen, en zeker niet alleen Engelsen, geven er de voorkeur aan om vooral zwarte thee met een beetje melk te verfijnen, ook al doet dit waarschijnlijk de potentieel gezonde effecten van sommige ingrediënten teniet.
Wij vinden dat iedereen thee moet drinken zoals hij of zij die het lekkerst vindt. Met melk, met room, met suiker of zoetstof, met een scheutje citroensap of gewoon puur. Desondanks, of juist daarom, gaan we in dit artikel in op het controversiële onderwerp thee met melk, vertellen we iets over de geschiedenis en de smaak en geven we tips over welke soorten thee geschikt zijn voor bereiding met melk en welke juist niet.
Op deze vraag zijn een aantal antwoorden te geven, bijvoorbeeld: om het porselein te beschermen of om met minder dure theeblaadjes toch een heerlijk smakende warme drank te kunnen bereiden. Het is echter veel waarschijnlijker dat thee - net zoals dat het geval is met koffie trouwens - door veel liefhebbers met melk wordt gedronken omdat ze het gewoon lekker vinden.
En waarom drinken veel Engelsen thee met melk? Waarschijnlijk om dezelfde redenen, al zijn de Britten eigenlijk nog kieskeuriger voor wat betreft de smaak. Er zijn twee facties: Milk-in-first (Mif) en Tea-in-first (Tif). We weten niet zeker of dat echt een duidelijk verschil maakt, maar in het Verenigd Koninkrijk wordt om deze volgorde vaak, en vaak hartstochtelijk, gestreden.
Op deze vraag zijn een aantal antwoorden te geven, bijvoorbeeld: om het porselein te beschermen of om met minder dure theeblaadjes toch een heerlijk smakende warme drank te kunnen bereiden. Het is echter veel waarschijnlijker dat thee - net zoals dat het geval is met koffie trouwens - door veel liefhebbers met melk wordt gedronken omdat ze het gewoon lekker vinden.
En waarom drinken veel Engelsen thee met melk? Waarschijnlijk om dezelfde redenen, al zijn de Britten eigenlijk nog kieskeuriger voor wat betreft de smaak. Er zijn twee facties: Milk-in-first (Mif) en Tea-in-first (Tif). We weten niet zeker of dat echt een duidelijk verschil maakt, maar in het Verenigd Koninkrijk wordt om deze volgorde vaak, en vaak hartstochtelijk, gestreden.
Cardiologen van het Berlijnse ziekenhuis Charité hebben in een onderzoek ontdekt dat het toevoegen van melk aan zwarte thee de gezonde eigenschappen ervan teniet doet. De gezonde eigenschappen dankt thee aan de looizuren, die niet alleen voor de licht bittere smaak zorgen, maar ook als antioxidant werken om aderverkalking te voorkomen door de slagaders te verwijden. Dit wordt tenietgedaan door het melkeiwit caseïne, dat een verbinding met de looizuren vormt en zo een positief gezondheidseffect ongedaan maakt. Er zijn echter andere onderzoeken die suggereren dat de looizuren pas met vertraging in de melk worden opgenomen en dat het dus langer duurt voordat het organisme ze kan verwerken.
Als u zwarte thee dus voornamelijk of uitsluitend vanwege de positieve eigenschappen voor uw gezondheid drinkt, dan moet u overwegen geen melk of room toe te voegen en de thee zwart te drinken. Als thee echter in de eerste plaats een kwestie is van genieten en smaak, laat u dan niet afschrikken en maak uw thee naar wens compleet met melk of room.
Of u eerst de melk in het kopje doet en daarna de bereide thee of andersom wordt natuurlijk bepaald door uw persoonlijke voorkeur. De British Standards Institution (BSI) raadt aan om de thee 3 tot 5 minuten te laten trekken en deze vervolgens direct in de kop of een theepot te gieten.
Bij de theeceremonie in Oost-Friesland (Duitsland) wordt er echter eerst witte kandijsuiker in het kopje gedaan; vervolgens wordt de hete thee ingeschonken en hierna wordt er in een ronddraaiende beweging een scheutje room toegevoegd - roeren is verboden.
Wij raden aan om verse melk te gebruiken met een vetgehalte van 1,5 procent of 3,5 procent en deze op kamertemperatuur te brengen voordat u de melk aan de thee toevoegt. Een klein melkkannetje dat genoeg melk voor een hele theepot bevat, is hiervoor ideaal.
Laat de thee 2 tot 5 minuten trekken, afhankelijk van de smaak en het type, en giet de thee hierna in een schone theepot van glas of porselein, opgewarmd met warm water. U kunt ook een thee-ei of een zeef gebruiken, zodat de theeblaadjes gemakkelijk uit de thee kunnen worden verwijderd. Vergeet niet: hoe langer de thee trekt, hoe intenser het aroma en hoe meer tannine er vrijkomt.
Cardiologen van het Berlijnse ziekenhuis Charité hebben in een onderzoek ontdekt dat het toevoegen van melk aan zwarte thee de gezonde eigenschappen ervan teniet doet. De gezonde eigenschappen dankt thee aan de looizuren, die niet alleen voor de licht bittere smaak zorgen, maar ook als antioxidant werken om aderverkalking te voorkomen door de slagaders te verwijden. Dit wordt tenietgedaan door het melkeiwit caseïne, dat een verbinding met de looizuren vormt en zo een positief gezondheidseffect ongedaan maakt. Er zijn echter andere onderzoeken die suggereren dat de looizuren pas met vertraging in de melk worden opgenomen en dat het dus langer duurt voordat het organisme ze kan verwerken.
Als u zwarte thee dus voornamelijk of uitsluitend vanwege de positieve eigenschappen voor uw gezondheid drinkt, dan moet u overwegen geen melk of room toe te voegen en de thee zwart te drinken. Als thee echter in de eerste plaats een kwestie is van genieten en smaak, laat u dan niet afschrikken en maak uw thee naar wens compleet met melk of room.
Of u eerst de melk in het kopje doet en daarna de bereide thee of andersom wordt natuurlijk bepaald door uw persoonlijke voorkeur. De British Standards Institution (BSI) raadt aan om de thee 3 tot 5 minuten te laten trekken en deze vervolgens direct in de kop of een theepot te gieten.
Bij de theeceremonie in Oost-Friesland (Duitsland) wordt er echter eerst witte kandijsuiker in het kopje gedaan; vervolgens wordt de hete thee ingeschonken en hierna wordt er in een ronddraaiende beweging een scheutje room toegevoegd - roeren is verboden.
Wij raden aan om verse melk te gebruiken met een vetgehalte van 1,5 procent of 3,5 procent en deze op kamertemperatuur te brengen voordat u de melk aan de thee toevoegt. Een klein melkkannetje dat genoeg melk voor een hele theepot bevat, is hiervoor ideaal.
Laat de thee 2 tot 5 minuten trekken, afhankelijk van de smaak en het type, en giet de thee hierna in een schone theepot van glas of porselein, opgewarmd met warm water. U kunt ook een thee-ei of een zeef gebruiken, zodat de theeblaadjes gemakkelijk uit de thee kunnen worden verwijderd. Vergeet niet: hoe langer de thee trekt, hoe intenser het aroma en hoe meer tannine er vrijkomt.
In principe kunt u alle zwarte, niet-gearomatiseerde theesoorten met melk drinken om zo de smaak aan te passen. Ook groene thee kan met melk worden geserveerd, bijvoorbeeld als chai latte verrijkt met kruiden en aroma's.
Bij gearomatiseerde thee en vruchtenthee moet u voorzichtig zijn en op de verpakking kijken of de fabrikant aanbeveelt om deze thee met melk te drinken. Veel aroma's kunnen anders smaken in combinatie met melk en bij vruchtenthee kunnen de zuren in thee ervoor zorgen dat de melk vlokt. Een uitzondering vormt echter de gearomatiseerde zwarte theesoort Earl Grey die in Groot-Brittannië vaak tijdens tea time wordt gedronken, bij voorkeur met melk.
De volgende soorten thee zijn bijvoorbeeld geschikt om met melk te worden bereid:
• Assam
• Ceylon
• Chai
• Earl Grey
• Rooibos en Honeybush
In principe kunt u alle zwarte, niet-gearomatiseerde theesoorten met melk drinken om zo de smaak aan te passen. Ook groene thee kan met melk worden geserveerd, bijvoorbeeld als chai latte verrijkt met kruiden en aroma's.
Bij gearomatiseerde thee en vruchtenthee moet u voorzichtig zijn en op de verpakking kijken of de fabrikant aanbeveelt om deze thee met melk te drinken. Veel aroma's kunnen anders smaken in combinatie met melk en bij vruchtenthee kunnen de zuren in thee ervoor zorgen dat de melk vlokt. Een uitzondering vormt echter de gearomatiseerde zwarte theesoort Earl Grey die in Groot-Brittannië vaak tijdens tea time wordt gedronken, bij voorkeur met melk.
De volgende soorten thee zijn bijvoorbeeld geschikt om met melk te worden bereid:
• Assam
• Ceylon
• Chai
• Earl Grey
• Rooibos en Honeybush
Het toevoegen van melk verandert de smaak. Vooral sterke, zwarte thee verliest met een beetje melk iets van zijn scherpte en wordt ronder en zachter van smaak. Daarmee willen we zeker niet de indruk wekken dat thee niet of minder lekker smaakt zonder melk toe te voegen; in de Arabische wereld drinkt men bijvoorbeeld al duizenden jaren sterke zwarte thee met veel suiker en zonder melk.
Onze aanbeveling is daarom: probeer uw favoriete thee in beide varianten. Probeer hoe het zonder melk smaakt en hoe de smaak verandert als u een beetje melk aan het kopje toevoegt. Zo kunt u uw eigen voorkeuren bepalen en drinkt u in de toekomst wellicht bepaalde soorten thee alleen met melk, terwijl u van andere soorten liever puur geniet.
De klassieke theetijd is in Groot-Brittannië meestal tussen 16.00 uur en 17.00 uur, maar het wordt daar "afternoon tea" of "low tea" genoemd (vanwege het feit dat de thee traditioneel aan een lage tafel in de salon werd geserveerd). Voor een echte Brit is het gewone de hele dag "tea time".
Het toevoegen van melk verandert de smaak. Vooral sterke, zwarte thee verliest met een beetje melk iets van zijn scherpte en wordt ronder en zachter van smaak. Daarmee willen we zeker niet de indruk wekken dat thee niet of minder lekker smaakt zonder melk toe te voegen; in de Arabische wereld drinkt men bijvoorbeeld al duizenden jaren sterke zwarte thee met veel suiker en zonder melk.
Onze aanbeveling is daarom: probeer uw favoriete thee in beide varianten. Probeer hoe het zonder melk smaakt en hoe de smaak verandert als u een beetje melk aan het kopje toevoegt. Zo kunt u uw eigen voorkeuren bepalen en drinkt u in de toekomst wellicht bepaalde soorten thee alleen met melk, terwijl u van andere soorten liever puur geniet.
De klassieke theetijd is in Groot-Brittannië meestal tussen 16.00 uur en 17.00 uur, maar het wordt daar "afternoon tea" of "low tea" genoemd (vanwege het feit dat de thee traditioneel aan een lage tafel in de salon werd geserveerd). Voor een echte Brit is het gewone de hele dag "tea time".